Ôstarmânoth

 

Spójrz jak przebiśnieg
Przez zimną ziemię przebija.
Spogląda sobie na Sunnę:
Śniegi swym światłem stopiła.

Disy drzewami dzwonią,
Dęby - dobudziły dziki.
Kwitną krokusy i rumian rodzimy
Ku zgubie złej zimy.

Ostara ostatnie ostępy ożywia
I niesie nowe nadzieje przez niebo.
Wiem - wiosna wzeszła, gdy na dobranoc
Miesiąc zamruczał mi runę Berkano.

Ostarowe życzenia płodności

i nowych nadziei na wiosnę

przesyła Sylcia

wraz z ekipą Gothiskandzy.